Zapewnienie bezpieczeństwa pożarowego budynku – rzecz oczywista. Nie jest już tak oczywiste, jak i z czego budować, by maksymalnie ograniczyć zagrożenie od ognia i pożaru dla zdrowia i życia ludzi, a także dla mienia i środowiska. Odpowiedź znajdziemy w przepisach ochrony przeciwpożarowej budynków.
Jednak poza przepisami są też dobre praktyki oraz sprawdzone, wysokiej jakości materiały budowlane, które mogą zdecydowanie poprawić ochronę przeciwpożarową budynków mieszkalnych.
Jednym z najważniejszych części budynku mających wpływ na jego bezpieczeństwo pożarowe jest izolacja termiczna. Ocieplając budynek – jego ściany, dach, stopy i przewody instalacyjne niepalnym materiałem zapewniamy ochronę przeciwpożarową. Co ważne, jedynym niepalnym materiałem izolacyjnym jest wełna mineralna!
Zgodnie z przepisami ochrony przeciwpożarowej
Podstawowe zasady ochrony przeciwpożarowej reguluje Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 roku o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. 1991 Nr 81 poz. 351) wraz z jej aktami wykonawczymi oraz Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
Zabezpieczenie przeciwpożarowe budynku, czyli? Według powyższych przepisów „Budynek i urządzenia z nim związane powinny być projektowane i wykonane w sposób ograniczający możliwość powstania pożaru, a w razie jego wystąpienia zapewniający:
1) zachowanie nośności konstrukcji przez określony czas;
2) ograniczenie rozprzestrzeniania się ognia i dymu wewnątrz budynku;
3) ograniczenie rozprzestrzeniania się pożaru na sąsiednie obiekty budowlane lub tereny przyległe;
4) możliwość ewakuacji ludzi lub ich uratowania w inny sposób;
5) uwzględnienie bezpieczeństwa ekip ratowniczych.”
Kategorie zagrożenia
Budynki mieszkalne, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej są sklasyfikowane według stopnia zagrożenia dla ludzi – określa się je kategoriami ZL (skrót od: zagrożenie ludzi).
Podział budynków na kategorie określa rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r., w którym znajdują się także warunki techniczne, które powinny spełnić obiekty poszczególnych grup. Kategorie zagrożenia ludzi dzielą się na:
ZL I – budynki użyteczności publicznej, w których są pomieszczenia przeznaczone do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób;
ZL II – budynki użyteczności publicznej, w których przebywają osoby mające ograniczone zdolności poruszania się, czyli m.in. żłobki, przedszkola, domy seniorów, hospicja, szpitale;
ZL III – inne budynki użyteczności publicznej, niezakwalifikowane do ZL I i ZL II;
ZL IV – budynki mieszkalne jedno- i wielorodzinne;
ZL V – budynki zamieszkania zbiorowego, niezakwalifikowane do ZL I i ZL II.
Podział budynków na kilka kategorii ZL ma wpływ na klasę odporności pożarowej, jaką powinien mieć budynek.
Klasa odporności pożarowej budynku
Według przepisów wszystkie typy budynków muszą posiadać określoną klasę odporności pożarowej – od A do E, gdzie A jest klasą najwyższą. Przykładowo: budynki mieszkalne wielorodzinne powinny mieć klasy od A do D – w zależności od ich wysokości. Wyjątkiem są domy jednorodzinne, które nie są objęte podstawowymi przepisami dotyczącymi klasy odporności pożarowej.
W zależności od wyżej omówionych kategorii ZL oraz od wysokości budynku i ilości kondygnacji nadziemnych, określa się klasy odporności pożarowej.
Klasa odporności pożarowej dla budynków ZL | |||||
Budynek | ZL I | ZL II | ZL III | ZL IV | ZL V |
Niski (N) | B | B | C | D | C |
Średniowysoki (SW) | B | B | B | C | B |
Wysoki (W) | B | B | B | B | B |
Wysokościowy (WW) | A | A | A | B | A |
Niski budynek, czyli jaki? W przepisach techniczno-budowlanych stosuje się podział budynków na grupy wysokości:
1 – niskie (N) – do 12 m, włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości do 4 kondygnacji nadziemnych włącznie;
2 – średniowysokie (SW) – ponad 12 m do 25 m, włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości ponad 4 do 9 kondygnacji nadziemnych włącznie;
3 – wysokie (W) – ponad 25 m do 55 m, włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości ponad 9 do 18 kondygnacji nadziemnych włącznie;
4 – wysokościowe (WW) – powyżej 55 m nad poziomem terenu.
Przepisy przeciwpożarowe w budynkach użyteczności publicznej
W tego typu budynkach ochrona przeciwpożarowa musi być na wysokim poziomie. Obowiązkami właściciela budynku są:
- przestrzeganie przeciwpożarowych wymagań techniczno-budowlanych, instalacyjnych i technologicznych,
- wyposażenie obiektów w wymagane urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice,
- zapewnienie konserwacji i naprawy urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic w sposób gwarantujący ich niezawodne funkcjonowanie,
- zapewnienie osobom przebywającym w obiektach bezpieczeństwa i możliwości ewakuacji,
- przygotowanie obiektów do prowadzenia akcji ratowniczej,
- zapoznanie pracowników z przepisami przeciwpożarowymi,
- ustalenie sposobów postępowania na wypadek pożaru.
Przepisy przeciwpożarowe w budynku wielorodzinnym
Stopień ochrony przeciwpożarowej w bloku mieszkalnym zależy głównie od liczby kondygnacji. Im jest ich więcej, tym klasę odporności ogniowej elementów konstrukcji należy zapewnić. Przepisy nie wymagają w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych stosowania gaśnic, systemów sygnalizacji pożaru, czujników dymu czy systemów gaśniczych, jak np. tryskacze . Wskazują natomiast, że mieszkańcy w razie pożaru muszą mieć zapewnioną możliwość ewakuacji lub przetrwania pożaru w pomieszczeniach mieszkalnych.
Przepisy przeciwpożarowe w domach jednorodzinnych
Domy jednorodzinne nie są objęte restrykcyjnymi wymogami ochrony przeciwpożarowej. Nie ma obowiązku posiadania gaśnicy, przeciwpożarowego wyłącznika prądu, czujków dymu, gazu, czadu.
Nie wymaga się również określenia klasy odporności pożarowej, a co za tym idzie, klasy odporności ogniowej ani określenia nierozprzestrzeniania ognia dla elementów budynku. Aczkolwiek zgodnie ze zdrowym rozsądkiem takie zabezpieczenia jak najbardziej mogą znaleźć się w naszych domach dla bezpieczeństwa i spokoju mieszkańców. Najłatwiejszym i najtańszym sposobem zapewnienia bezpieczeństwa pożarowego jest uwzględnienie odpowiednich rozwiązań już na etapie powstawania projektu budynku jednorodzinnego. W tym momencie, gdy podejmuje się decyzje o wyborze materiałów budowlanych, ważny jest wybór właściwej izolacji termicznej. Niepalnym, a więc najbezpieczniejszym w przypadku pożaru, materiałem izolacyjnym jest jedynie wełna mineralna. ROCKWOOL w swojej ofercie posiada mineralną wełnę skalną, która spełnia najwyższe wymagania dotyczące zarówno izolacyjności termicznej, jak i odporności ogniowej.
Wełna skalna:
- Materiał niepalny, z najwyższą klasą reakcji na ogień A1, zabezpieczający elementy budowlane przed działaniem ognia.
- Stanowi osłonę przeciwpożarową dla wszelkich elementów budynku.
- Pojedyncze włókna wierzchnich warstw wyrobów mogą zacząć się topić, ale po długim czasie i w temperaturze ponad 1000°C.
- Wpływa na zachowanie wytrzymałości konstrukcji i wydłuża czas, jaki upłynie, zanim konstrukcja się ugnie podczas pożaru.
- Zapobiega rozprzestrzenianiu się ognia.
Źródło i więcej informacji: https://www.rockwool.com/pl/inspiracje-baza-wiedzy/baza-wiedzy/bezpieczenstwo-pozarowe/ochrona-przeciwpozarowa-co-warto-wiedziec/
Artykuł zewnętrzny